Viva la Feria

Querida gente,

Er is inmiddels alweer genoeg gebeurd in de tussentijd. De dag na mijn vorige verslag kwam papa aan hier in Sevilla. Dat was echt heel leuk om hem weer te zien, en hem te kunnen laten zien waar ik nu woon en rondhang. Het was heel gek, na 3,5 maand was het gewoon weer heel vertrouwd en gingen we gewoon weer verder waar we gebleven waren. En dan zit er natuurlijk nog zo’n belangrijke periode tussen, die ik voor mijn gevoel net zo goed in België had kunnen zitten ofzo, ik kan het niet zo goed uitleggen. Papa had een auto gehuurd dus zaterdag zijn we richting Arcos de la Frontera – een van de witte dorpjes gegaan. Echt zo’n klein schattig dorpje met smalle steegjes, dan kom je ineens weer uit op een pleintje en alles maar dan ook alles was wit. Inclusief de lucht, maar dat mocht de pret niet drukken. ’s Avonds hebben we heerlijk gegeten bij San Telmo (Mama daar gaan wij ook heen!) en aan het eind van de avond kwam daar Inge aangelopen, die die dag was aangekomen en hier 3 maanden zit. Was zo leuk en gezellig om haar weer te zien! We hebben een wijntje gedronken en we hebben nog een rondje door de stad gelopen. Maandag gingen papa en ik naar Ronda, en daar hebben we heerlijk in het zonnetje – 2 dagen ervoor regende het nog als een gek- alle belangrijke hoogtepunten gezien. De oude brug, de Arabische baden en natuurlijk lekker rondgeslenterd in het stadje.
Dinsdag werd het wel weer tijd om naar school te gaan, ’s middags heb ik met papa nog lekker rondgelopen in de stad. We zijn de kathedraal nog ingegaan en verder vooral lekker op terrasjes gezeten. Aan het eind van de middag werd het voor papa tijd om naar het vliegveld te gaan, en voor mij om richting de stierenvechtarena! Ik had er eigenlijk niet zo’n zin in, omdat er in 2 uur toch 6 stieren doorheen gejaagd worden. Maar onder het motto; ik ben hier om de Spaanse taal en cultuur te leren (kennen), ben ik toch maar gegaan. En dat heb ik geweten. Tijdens de eerste stier, nog halverwege toen hij nog ‘goed’ was, zat is al bijna te huilen. Daarna werd het beest alleen maar verder afgetakeld en dat hoefde ik eigenlijk helemaal niet te zien. Dus toen de eerste dood was, heb ik het gelaten voor wat het was en ben ik naar huis gegaan. Woensdag heb ik mijn dans repetoire van salsa, bachata en tango nog uitgebreid met sevillanas. School organiseerde een dansles waar Inge en ik samen heen zijn gegaan. Vooral de cambios waren niet erg succesvol, maar leuk was het wel! De rest van de week bestond uit naar school gaan en ’s middags rondslenteren in de stad en van het zonnetje genieten. Vrijdag was dan DE SGA-reunie: Mariska was vanuit Málaga op een miniroadtrip naar Sevilla! Ook alweer zo leuk om die weer te zien! Eerst zijn we lekker uit eten geweest en zaterdag natuurlijk sightseeing en el Clásico gekeken, wat een feest! Zondag was het warm en wat wil je dan het liefs, zwemmen! Helaas gaat ons dakterras niet verder dan zon en terras, dus zijn we bij een hotel waar een huisgenootje had gelogeerd naar boven gesneakt en hebben we daar aan de rand van het zwembad van het lekkere weer genoten. En na de Semana Santa in Sevilla te hebben meegemaakt, val ik nu weer met mijn neus in de boter: nu met de Feria de Abril. Maandagavond was daar de opening van, dus wij met het hele huis op pad. De Feria is een feestweek, wat zich in een afgelegen deel van de stad afspeelt. Daar staan allemaal kleine huisjes, waar sevillanas – de Sevillaanse variant van Flamenco- wordt gedanst, manzanilla wordt gedronken en gefrituurde visjes worden gegeten. Vrouwen en meisjes lopen rond in flamencojurken en mannen strak in het pak natuurlijk. Het is echt alsof je teruggaat in de tijd, mij deed het denken aan het openluchtmuseum. Alleen moet je connecties hebben om in een caseta (huisje) te gaan, en die hebben wij niet. Daarom blijft het bij ons vooral bij rondlopen, maar dat is ook al bijzonder! Dinsdag zijn we daar met school ook heen gegaan en vandaag kregen we de kans om een rondleiding te krijgen over de feria en de burgemeester te ontmoeten. Dat kon ik natuurlijk niet laten lopen dus ben ik met een huisgenootje daarheen gegaan. Het daar aankomen heeft nog wat voeten in de aarde gehad maar het is gelukt! Na eerst op de foto met de burgemeester, handjes schudden liepen we over de feria. In de tussentijd werd alles gefilmd en gefotografeerd, dus dat was ergens ook wel een beetje ongemakkelijk. Waar wij dachten de caseta van het gemeentehuis in te gaan, bleek het gewoon een publieke caseta te zijn. Maar niet minder leuk natuurlijk. Tot slot werd mijn Spaans nog even op de proef gesteld, met een interview voor de Spaanse televisie! Inge, Hanna en ik werden alledrie geïnterviewd, over wat we van de feria vonden etc. Dus morgen om 3 uur zit ik klaar voor de tv om te kijken wat er allemaal van over is gebleven. Als ik er een link van heb en het allemaal meevalt zal ik die met jullie delen natuurlijk!
Met mijn Spaans gaat het steeds beter. Vorige week moest ik me opgeven voor het DELE-examen en ik zat nog heel erg te twijfelen. Ik heb eindexamen gedaan in B1, maar zit hier in A2 (de niveaus zijn van laag naar hoog): A1-A2-B1-B2-C1-C2. Dus dat heb ik op school besproken en daar zijn we tot de conclusie gekomen dat mijn woordenschat wel groot is en dat ik makkelijk praat, maar dat de grammatica allemaal erg ver weggezakt is. Ik ben van Argentinië namelijk een beetje gewend geraakt veel te praten en me niet te druk te maken om of het klopt of niet. Maar dat gaat hier helaas niet…Uiteindelijk heb ik het zekere voor het onzekere genomen en ga ik examen doen in A2, al knaagt het soms nog wel een beetje. Anders ga ik in Nederland lekker verder en kan ik altijd nog B1 doen.
Dit weekend ga ik trouwens naar Marokko, ben heel erg benieuwd hoe dat gaat zijn!
Verder gaat het inmiddels echt goed met me, na 3 weken kan ik zeggen dat ik me nu écht op mijn plek voel. Dat heeft in Argentinië ook 2 weken geduurd, en kennelijk heb ik nog en extra weekje nodig gehad om daar een beetje van ‘af te kicken’. Onze positief denken scheurkalender (en die heeft altijd gelijk) had het ook afgelopen maandag compleet bij het rechte eind en ik kan het niet laten met jullie te delen:

Huil niet om wat voorbij is, maar lach om wat er gebeurd is.

Heel veel liefs! Xxx

PS: Ik ben inmiddels VIP geworden, dus ik kan weer lekker wat foto’s uploaden!