Semana Santa, Strand en Pasen

Hola gente!

Ik heb geen idee waar ik moet beginnen, dus ik schrijf wel gewoon wat er in me opkomt! Donderdag, witte donderdag waren we vrij van school. Dat kwam wel even lekker uit met uitslapen en lekker niksen. Zo konden we ons goed voorbereiden op de madrugada, de belangrijkste nacht van de Semana Santa. De nacht van donderdag op vrijdag waren er dus serieus processies die 14 uur duurden! Ik had samen met een ander meisje een heel plan gemaakt zodat we de 3 belangrijkste processies van die nacht konden zien. Het was nog een heel gepuzzel, want je moet er nog rekening mee houden dat je niet door straten kan lopen omdat daar op dat moment processies bezig zijn. En dan is het ook nog leuk om Jezus én Maria te zien, en dan moet je dus ook nog een flinke tijd berekenen om van de ene plek naar de andere te komen. Dus om 2 uur kon ik nog even mijn bed in, met de wekker om kwart voor 4 zodat we vanaf dan nonstop processies konden kijken. Maar om 3 uur werd ik wakker, er kwam een processie door onze straat! Op het balkonnetje stonden wij eerste rang en konden we alles prima zien. En de arme Sevillanen stonden op straat, jaloers op ons uitzicht en lekkere warme dekentjes.
Dat was eigenlijk wel mijn hele week als ik er zo over nadenk, veel processies zien, want je maakt het niet vaak meer mee dat je als niet-toerist (dat ben ik nog wel maar laten we zeggen dat het niet zo is) dit mee kan maken.
Zaterdag vroeg om, want het was tijd om naar Cádiz te gaan. Gelukkig was het mooi weer, voor het eerst in de week. We hebben om 11 uur ’s ochtends sherry geproefd, en ik vond het nog lekker ook! Beetje jammer was dat we na 5 minuten de groep al kwijt waren, dat krijg je als je als ‘reisleider’ gaat rennen omdat de bus te laat was, door een stad waar het Semana Santa dus druk is, en ook nog een groep met 30 man bij je hebt. Maar gelukkig – alles komt goed. Cádiz is echt een mooi stadje, rustige, smalle straatjes, een grote kathedraal, een camera obscura (een ding met een spiegel en een donker iets, heel natuurkundig allemaal), het komt erop neer dat je een live projectie hebt van wat er buiten allemaal gebeurt. Én; wat Sevilla dan weer niet heeft: strand. Het was nog te koud om echt te zwemmen, maar de zilte zeelucht doet een mens toch wel goed! Even snel met de voetjes in het water en toen was het alweer tijd om terug naar Sevilla te gaan. We zijn nog met wat mensen de stad in gegaan, lekker tapasjes gegeten en cervezaatjes gedronken. Het was echt een leuke dag, leuke nieuwe stad, leuke nieuwe mensen.
Komende week ga ik iets rustiger aandoen. Van Argentinië heb ik geleerd om mijn eerste week zo veel mogelijk te doen, te zien en je gezicht te laten zien. Want we weten allemaal dat mijn eerste week in Argentinië nou niet echt heel spectaculair was, en dat wilde ik hier niet weer hebben. Maar dat heeft me nu wel een beetje opgebroken. Ik heb nog geen normale nacht geslapen dus de moeheid van de reis en jetlag zit nog steeds in mijn lichaam. En mijn onschuldige verkoudheid is nu toch wel een gemeen hoestje geworden…

Toch vergelijk ik nog veel met Argentinië. Ik weet dat ik het niet moet doen, maar het was gewoon zó goed, dus de verwachtingen waren hoog en het is hier nu eenmaal anders. Mijn Spaans is nog heel erg Argentijns. Ik zal alle verwarringen een keer opschrijven want het is wel leuk om terug te kunnen lezen. Zo vraag ik in een ijszaak om 2 bochas in plaats van bolas, is mijn geslis nog steeds niet weg én, als klap op de vuurpijl: in een supermarkt betaal ik met een briefje van €20 zodat ik ‘groot geld’ kan splitten voor muntjes en kleinere briefjes. Dan merk je toch erg je je aanpast aan een andere cultuur.

Voor diegenen die (net als ik) weleens heimwee hebben naar mijn reisverslagen en foto’s uit Argentinië, ze staan nog gewoon op deze site. Om terug te lezen moet je even links in het rijtje – Spaans in Spanje- Avontuur in Argentinië en Animatrice in Frankrijk op Argentinië klikken en als het goed is ben je er dan!

Vanmorgen, eerste paasdag hebben we met alle meiden in het huis een paasbrunch gehad, op ons dakterras natuurlijk! Daarna als kleine kinderen in ons enorme huis opzoek naar paaseitjes, maar wel die met je eigen naam natuurlijk!
Inmiddels gaat het al wat beter met me, ik heb gewoon wat tijd nodig voor deze enorme omschakeling. Ik leer de stad al wat beter kennen en binnenkort komt er alweer bezoek, waar ik erg naar uitkijk!

Liefs xxx

PS: Ik ben over mijn fotolimiet op waarbenjij.nu heen, ik kan geen foto's meer plaatsten tenzij ik VIP word, maar waarbenjij.nu is slim en daar moet je voor betalen...